چگونه به موضوع نما در معماري بينديشيم؟
نماي هر ساختمان در شكل‌دهي به مجموعه شهري كه در آن حضور دارد، موثر است. اگر به نماي يك ساختمان بدون در نظر گرفتن نماي ديگر ساختمان‌هاي شهر توجه شود، همگوني نماي شهري در مجموع از بين مي‌رود.

به نقل از پايگاه اطلاع رساني شهرسازي و معماري، بررسي آماري نشان دهنده اين موضوع است كه در هر سال 50 ميليون نفر به جمعيت شهر نشين كشورهاي در حال توسعه اضافه مي‌شود. در ايران نيز شهر نشيني طي دهه‌هاي گذشته با شتاب فزاينده اي گسترش يافته و همچنان اين روند ادامه دارد.
رشد سريع جمعيت و گرايش مردم به شهر نشيني، تقاضاي فزاينده‌اي را براي تهيه مسكن به دنبال داشته كه اين موضوع در پي خود مشكلات عديده اي در زمينه توسعه شهري بوجود آورده است. ناتواني در پاسخگويي مطلوب و مناسب به اين مساله، وضعيت نا مطلوبي را به صورت بي مسكني، بد مسكني و تنگ مسكني براي بسياري از اقشار جامعه به همراه آورده است.

بقیه در ادامه مطلب...

مسجد و جايگاه ويژه آن در اسلام

 تَبارَكَ الَّذي جَعَلَ فِي‌السَّماءِ بُروجاً و جَعَلَ فيها سِراجاً و قَمَراً مُنيراً

بزرگوار آن خدايي كه درآسمان برج‌ها مقرر داشت و در آن چراغ روشن خورشيد و ماه تابان را روشن ساخت.

«سوره فرقان ـ آيه 61»

مسجد خانه خداست . بنايي که انسان بايد حضور خدا را در آن احساس کند و از نزول رحمت الهي بهره جويد. از اين رو معماري مسجد انعکاسي از عالم وجود و محلي براي مواجهه انسان با کلام الهي است . مسجد براي انساني که محدوديتهاي ذاتي او و محيط خشک و بي­روحي که خود آفريده است او را احاطه کرده­اند، آيينه آرامش و هماهنگي طبيعت بکري است که پرداخته دست خدا و پديده­هايش «آيات» خداست .پس مسجد را بايد همچون صنع خداوندي نگريست که انسان را به خالق خويش متذکر ميشود . در اينجاست كه تفاوت مفهوم انتزاع در معماري و هنر اسلامي و هنر غرب آشکار مي­شود.

حضور الهي در معماري اسلامي ، مخصوصاً مساجد يک دست سپيد و ساده­ نخستين صدر اسلام که فقر و سادگيشان مبين غني مطلق است جلوه­گر مي­شود، يا در قالب نماها ، طاقها و گنبدهايي که ماهرانه رنگ‌آميزي شده­اند و در توازن و هماهنگي خود گويي تجلي وحدت در کثرت و بازگشت کثرت به وحدت را بازگو مي­کنند.

علاوه بر عناصر ياد شده ، خود "ماده" نيز درخور اعتناست . اگر دوگانگي چشم و ذهن که امروزه اين­چنين افق فکري انسان معاصر را تيره و تار ساخته از ميان برخيزد ثروت­ها و امکانات غيره منتظره­اي از سوي ماده در اختيار معماران قرار خواهد گرفت.

1. فضا زمان معماری /  زیگفرید گیدیون ترجمه منوچهر مزینی/  انتشارات علمی فرهنگی

 لیست بقیه کتاب ها در ادامه مطلب...

لویی کان :

معماری ساختن انديشمندانه فضاست .

معماری به عنوان خلقتی هنری برای برآوردن یک نیاز نیست بلکه آفریدن نیاز است .

معماری شناسایی همگنی فضاهایی است نامتناسب با عملکردهای خاص انسانی.

معماری سازندگی ذهنی فضاهاست و از جایی شروع میشود که عملکرد روشن و مشخص است.

پروژه؛ یعنی شالوده دادن به یک فرم، درون یک نظم.

معماری وجود خارجی ندارد. تنها اثر معماری است که وجود دارد. معماری در ذهن موجود است. شخصی که یک کار معماری انجام می‎دهد، در حقیقت آن را به روح معماری عرضه می‎کند . . . روحی که سبک نمی‎شناسد، تکنیک نمی‎شناسد، متد نمی‎شناسد و تنها منتظر آن است که خود را به معرض نمایش بگذارد. بدین ترتیب معماری تجسم واقعیات غیر قابل سنجش می‎باشد.